Kosmische verdediger

De beschrijving van het spel:

Onder een sterrenhemel, waar schaduwen fluisteren in de vergeten hoeken van de wereld, staat de mensheid op de afgrond van vergetelheid. Buitenaardse ogen doorboren de duisternis, op zoek naar nietsvermoedende prooien, naar zielen die ze van het doek van het bestaan kunnen roven. Maar tegen deze kosmische dreiging roert zich een sprankje verzet. Jij, de schildwacht, de herder van deze kwetsbare wereld, houdt de wacht. Je zintuigen tintelen bij de echo's van de naderende duisternis, je blik speurt de schemering af op zoek naar het flikkeren van snode lichten, het veelbetekenende gezoem van onzichtbare motoren. Jij bent schild en speer, beschermer en verdediger, geweven uit het weefsel van de menselijke hoop. Je arsenaal bestaat misschien niet uit staal en vuur, maar uit humor en kennis, uit sluwheid en veerkracht. Je weeft netten van waakzaamheid en verbindt gefluisterde waarschuwingen, verborgen veilige havens en alarmnetwerken. Je traint handen die ooit alleen maar gereedschappen vasthielden om de rimpelingen van buitenaardse aanwezigheid te voelen, om de cryptische boodschappen te ontcijferen die ze achterlaten. Wanneer de schaduwen neerdalen, vinden ze geen gemakkelijke prooi, maar een voorbereide wereld. Verborgen deuren zwaaien open en slokken gezinnen op in ondergrondse toevluchtsoorden. Sireneliederen van bedrog vinden alleen dove oren, hun aantrekkingskracht gemaskeerd door het gefluister van uw waarschuwingen. Vallen, gemaakt uit vindingrijkheid en wanhoop, verstrikken de nietsvermoedende indringers en kopen kostbare tijd om te ontsnappen. Maar de strijd is niet zonder littekens. Tranen vallen terwijl dierbaren in een oogwenk verdwenen, opgeslokt door de muil van het onbekende. Angst tekent zich af op de gezichten, een huiveringwekkend contrapunt voor de stalen vastberadenheid in hun ogen. Toch blijft de mensheid bestaan. In het gedeelde verdriet, in de wanhopige daden van vriendelijkheid, in de uitdagende liederen gezongen onder een besmette hemel, schijnt hun geest helderder dan welk buitenaards voertuig dan ook. Jij, de herder, staat aan het hoofd van deze storm. Je draagt de lasten van hun angst, het gewicht van hun hoop, en toch wankel je nooit. Jouw stem, een baken in de duisternis, herinnert hen aan hun kracht, aan het onverzettelijke vuur dat in het menselijk hart brandt. Je leert ze niet met geweld te vechten, maar met moed, met een felle liefde voor hun eigen bestaan, een liefde die heter brandt dan welk buitenaards vuur dan ook. De strijd om de mensheid duurt lang en is vol gevaar en onzekerheid. Maar zolang de sterren branden, zolang er hoop in hun ogen flikkert, zul jij, de bewaker, standhouden. Want in het tapijt van het universum, geweven met draden van angst en opstandigheid, blijft één waarheid onverminderd bestaan: de geest van de mensheid, eenmaal ontstoken, zal niet worden uitgedoofd.

De controles van het spel:

Speler 1:
Pijltoetsen Bewegen en Spatiebalk Schieten