Mat Rempit: Kovalamaca

Oyun açıklaması:

Mat Rempit'in lastiklerinin altındaki asfalt bulanıklaşırken sirenler kanlı bir ilahi söylüyordu. Şirketin titanı kaçağa dönüştü, bir zamanlar cilalı ayakkabıları yağ lekeli derilerle takas edildi, krom ormanında avlanmış bir hayvan gibi otoyolda hızla ilerledi. Farlar dikiz aynasına saplandı, ikiz avcılar yaklaşıyordu. Polis kurşunları şasiden sekerek ufku yutan beton boğaza sekti. Mat dişlerini gıcırdatarak gaza bastı ve motor, tecavüz eden yasaya karşı meydan okuduğunu haykırdı. Ceketinin gizli cephaneliğinden bir tabanca kaptı ve takipçilerine kurşun sıktı. Rüzgâr dumanı savurarak hızla giden tuvalin üzerine soyut grafitiler çizdi. Her biri çaresizce dua ediyor, her biri kaderle kumar oynuyordu. Kamyonlar, arkalarında gelişen şiddet balesinden habersiz, gürleyerek geçtiler. Şehrin ışıkları uzakta parlıyor, bir sığınak vaadiyle onunla alay ediyordu ama yine de her köprü, her tünel yanıp sönen mavilerle doluydu. Bir ara sokak labirentine daldı, lastikler yağlı kaldırımları pençeleriyle pençelerken çığlıklar atıyordu. Tuğla duvarlar bastırıyor, gölgeler onu bütünüyle yutuyordu. Ama av devam etti, mekanik tazılar onun kanı için ulumaya başladı. Dürtüselliğine, hayatını neon ışıklı bir kabusa dönüştüren aceleci kaçışına lanet etti. Ancak teslim olmak düşünülemezdi. Suçlarının hayaletleri kulağına suçlamalar fısıldarken değil. Tabancası metalik bir ölüm çanı gibi boşaldı. Adrenalin, korku ve meydan okumanın ilkel bir kokteyli olarak damarlarında zonkluyordu. Morarmış alacakaranlığın önünde bir inşaat alanı, iskeletten oluşan bir iskele ağı gördü. Vahşi bir hırıltıyla kendini rampadan aşağı fırlattı; lastikler çelikle buluştuğunda kıvılcımlar saçıyordu. Sarkan kirişlerden ve iskelet kirişlerden kaçarak labirent benzeri labirent boyunca tırmandı; takipçilerinin takibinin ritmik çınlaması giderek zayıflıyordu. Diğer taraftan göğsü inip kalkarak, ciğerleri yanarak ortaya çıktı. Aşağıda otoyol, ışıltılı bir yılan gibi kıvrıla kıvrıla şehrin göbeğine doğru ilerliyordu. Şimdilik özgürdü. Ama kovalamacanın daha yeni başladığını biliyordu. Yolsuzlukla lekelenmiş bir adam için güvenli bir sığınak yoktu; yalnızca kendi yarattığı sonsuz, çelik ve beton araf vardı. Şehrin ışıkları kötü niyetli ve bilgili bir şekilde ona göz kırptığında, aranan yönetici Mat Rempit, geçmişinin şeytanları tarafından sonsuza kadar kovalanan, iki tekerlekli bir hayalet olarak gölgelerin arasında kayboldu.