Meşgul Genç Partisi

Oyun açıklaması:

Elbette, buyurun! Hava genç bir elektrik akımıyla titreşiyor, pop marşlarının kakofonisinin altında bir bas çizgisi gibi tıklım tıklım dolu evin içinde uğuldamaya başlıyordu. Bedenler nabız gibi atıyor ve sallanıyordu; neon kaplı uzuvlar partinin merkez üssünün etrafında dönüyordu; paspas saçlı bir maestronun dizüstü bilgisayarından ses büyüleri yarattığı derme çatma DJ kabini. Kahkahalar tilt atışları gibi sekiyordu, kırmızı plastik bardakların tıngırdaması ve coşku dalgasına kapılan gençlerin heyecanlı çığlıklarıyla noktalanıyordu. Sprey boya kutuları bir zamanlar sıradan olan duvarları soyut girdaplar ve karikatürize yüzlerden oluşan canlı bir tuvale dönüştürdü. Takımyıldızlar gibi gelişigüzel dizilmiş peri ışıkları, şenliğin üzerine şakacı bir ışıltı saçıyordu. Derme çatma dans pistinde, bir kaleydoskop spor ayakkabısı karıştırılıp tepiniyordu; her bir çift, yıpranmış ahşap tahtaların üzerine kendi geçici hikâyesini kazıyordu. Köşelerde, fısıldayan sırlar ve komplocu kıkırdamalar egzotik çiçekler gibi çiçek açarken, eski püskü kanepede çevredeki kargaşadan habersiz bir çift, kendi özel evrenlerinde kaybolmuş, alınları birbirine değiyor, gözleri titreyen disko topunu yansıtıyordu. Parti yaşayan, nefes alan bir organizmaydı; gençliğin dizginsiz enerjisinin ve coşkusunun nabız gibi atan bir kanıtıydı. Ve kalabalığın ortasında işte oradaydı; günün kızı. Buruşuk bira kutularından oluşan bir taçla taçlandırılmış kahkahası rüzgar çanları gibi çınlıyordu, gülümsemesi yukarıdaki peri ışıkları kadar parlaktı. Her hareket bulaşıcı bir yaşam sevinci yaydı ve diğerlerini, güvelerin aleve çekilmesi gibi kendi yörüngesine çekiyordu. Bu onun gecesiydi, onun krallığıydı ve bunu genç bir kraliçenin sınır tanımayan zarafetiyle yönetiyordu. Saat gece yarısına doğru ilerlerken enerji en yüksek seviyeye ulaştı. Flaş ışıklarının altında terden kayganlaşmış yüzler parlıyordu, uzuvlar neşeli bir uzuvlar düğümüyle iç içe geçmişti. Dışarıda, gece gökyüzü nefesini tuttu; bu sıradan evin dört duvarı arasında çalan gençlerin kendini terk etme senfonisinin sessiz seyircisi. Bu gece sadece bir parti değildi; bu bir portaldı, engellemelerin ortadan kaldırıldığı ve paylaşılan deneyim potasında dostlukların kurulduğu bir dünyaya açılan bir kapıydı. Kısacık bir gecede yenilmez, dokunulmaz ve sonsuza kadar genç kaldıkları bir dünya. Ve son şarkının son melodileri soluklaşıp geride memnun bir sessizlik bırakırken, bir şey açıktı: Bu sadece bir parti değildi; kahkaha, ter ve atan binlerce kalbin nabız gibi atan ritmiyle kazınmış bir anıydı. Ergenlik çağındaki zihinlerinin derinliklerinde sonsuza dek parlayacak bir anı, kasabayı kendi canlı renkleriyle boyadıkları gecenin bir kanıtı.