Tovenaar van kerkers

De beschrijving van het spel:

De magiër daalde af in de kerker, op zoek naar de schatten die al eeuwen verloren waren gegaan. Hij wist dat de reis gevaarlijk zou zijn, maar hij was vastbesloten te slagen. De magiër liep urenlang en volgde een kronkelend pad dat hem steeds dieper de kerker in leidde. De lucht was doordrenkt van de geur van zwavel en het geluid van druppelend water weergalmde tegen de muren. De magiër hield zijn ogen open voor elk teken van gevaar, maar hij zag niets anders dan duisternis. Plots hoorde de magiër een geluid. Hij bleef staan en luisterde, terwijl zijn hart in zijn borst klopte. Het geluid kwam weer, dichterbij deze keer. De magiër trok zijn zwaard en bereidde zich voor om te vechten. Er kwam een wezen uit de schaduw tevoorschijn, zijn ogen gloeiend rood in de duisternis. De magiër hief zijn zwaard en viel aan, maar het wezen was te snel. Het ontweek de aanval van de magiër en sloeg hem met een enkele slag neer. De magiër lag op de grond en zijn levensbloed stroomde uit hem. Hij wist dat hij stervende was, maar hij weigerde op te geven. Hij sloot zijn ogen en concentreerde zich, waarbij hij zijn laatste krachten gebruikte om een spreuk uit te spreken. Een helder licht barstte los uit het lichaam van de magiër en verlichtte de kerker. Het wezen werd gevangen in het licht en schreeuwde het uit van de pijn. Hij kronkelde op de grond en zijn lichaam veranderde langzaam in as. De magiër opende zijn ogen en glimlachte. Het was hem gelukt. Hij had het wezen verslagen en de schat gevonden. Hij was nu de rijkste magiër ter wereld.

De controles van het spel:

Speler 1:
Pijltoetsen bewegen