Spel
Het was kerstavond en het sneeuwde hevig. Een jonge vrouw genaamd Stella rende door de straten en probeerde te ontsnappen aan haar achtervolgers. Ze wist niet wie ze waren of waarom ze achter haar aan zaten, maar ze wist dat ze moest blijven rennen. Stella rende door de verlaten straten, haar adem kwam met onregelmatige stoten. Ze hoorde haar achtervolgers vlak achter haar, hun voetstappen echoden in de nacht. Ze sloeg de hoek om en rende een steegje in, in de hoop ze kwijt te raken. Maar het steegje liep dood. Stella draaide zich om en zag haar achtervolgers voor haar staan. Het was een groep mannen, allemaal met zwarte maskers. Ze trokken hun wapens en richtten ze op Stella. Stella hief haar handen in overgave. 'Alsjeblieft,' zei ze. "Ik weet niet wat ik verkeerd heb gedaan." De leider van de mannen stapte naar voren. ‘Je weet wat je hebt gedaan,’ zei hij. "Je hebt ons verraden." ‘Ik heb niemand verraden,’ zei Stella. "Ik zweer het." De leider van de mannen lachte. ‘Leugenaar,’ zei hij. 'Je bent een verrader en je gaat boeten voor wat je hebt gedaan.' De mannen hieven hun wapens en schoten. Stella schreeuwde toen ze voelde dat de kogels haar lichaam raakten. Ze viel op de grond en het bloed stroomde om haar heen. De mannen lachten toen ze haar zagen sterven. Stella's dood was een tragedie, maar ook een waarschuwing. Het was een waarschuwing voor iedereen die erover nadacht de organisatie te verraden. Het was een waarschuwing dat er gevolgen zouden zijn voor verraad.
Bekijk de gamevideo