Spel
15 niveaus van doolhofgekte Het doolhof was een enorme uitdaging. Het leek een eeuwigheid te duren, zonder dat er een einde in zicht was. De muren waren hoog en de gangen waren smal, en de enige manier om er doorheen te komen was door vooruit te blijven lopen. Terwijl ik liep, hoorde ik het geluid van mijn eigen ademhaling. Het werd luider en luider en ik voelde mijn hart bonzen in mijn borst. De lucht was dik van stof en spinnenwebben, en de geur van bederf was overweldigend. Ik begon de hoop te verliezen. Ik wist niet hoe lang ik nog door kon gaan. Maar toen zag ik in de verte een licht. Het was vaag, maar het was er wel. Ik wist dat als ik er maar bij kon komen, ik veilig zou zijn. Ik pushte mezelf harder dan ooit tevoren. De muren kwamen op me af en de lucht werd ijler. Maar ik bleef doorgaan. Ik moest doorgaan. Eindelijk bereikte ik het licht. Het kwam uit een kleine deur aan het einde van het doolhof. Ik stormde door de deur en bevond me op een open plek. De zon scheen en de vogels zongen. Ik had het gehaald. Ik haalde diep adem en glimlachte. Ik had het doolhof overleefd. Ik was onder de indruk.
Bekijk de gamevideo