Spel
Er stonden twee glazen water op tafel, waarbij zich condens aan de zijkanten vormde. De lucht was stil en stil, het enige geluid was het tikken van de klok. De glazen waren leeg, maar zouden binnenkort gevuld worden met iets veel verfrissends. De deur van de kamer ging open en er kwam een man binnen. Hij was gekleed in een pak en zag er moe uit. Hij liep naar de tafel, ging zitten en schonk zichzelf een glas water in. Hij nam een slok, zuchtte en leunde toen achterover in zijn stoel. Hij sloot zijn ogen en haalde diep adem, in een poging te ontspannen. Maar het had geen nut. Zijn geest racete. Hij had veel om over na te denken. Hij dacht aan zijn baan, zijn familie, zijn vrienden. Hij dacht aan alle dingen die hij moest doen en aan alle dingen die hij wilde doen. Hij dacht aan het verleden en hij dacht aan de toekomst. Hij opende zijn ogen en keek naar de glazen water op tafel. Hij glimlachte. Ze herinnerden ons eraan dat er zelfs te midden van de chaos altijd iets was om naar uit te kijken.
Bekijk de gamevideo