Spel
‘De kerker was donker en gevaarlijk. Het enige licht kwam van de fakkels die met tussenpozen langs de muren waren geplaatst. De lucht was dik van de geur van zweet en angst. De avonturiers baanden zich behoedzaam een weg door de kerker, met getrokken zwaarden. Ze wisten dat er gevaren op de loer lagen in de schaduw, wachtend om toe te slaan. Plotseling hoorden ze een geluid. Het was een laag, rommelend geluid, als het grommen van een dier. De avonturiers bleven staan en luisterden. Het geluid kwam opnieuw, luider deze keer. De avonturiers keken elkaar aan met grote ogen van angst. Ze wisten dat ze hadden gevonden wat ze zochten. De kist stond in het midden van de kamer. Hij was gemaakt van hout en bedekt met donker. , verweerde symbolen. De avonturiers wisten dat ze de kist moesten openen, maar ze waren ook bang voor wat er zou gebeuren als ze dat wel deden. Een van de avonturiers stapte naar voren en reikte naar de kist. Hij aarzelde even en tilde toen langzaam het deksel op In de kist lag een stapel gouden munten en juwelen. De avonturiers staarden naar de schat, hun ogen gevuld met hebzucht. Maar toen hoorden ze het geluid opnieuw. Deze keer was het luider en het kwam van binnenuit de borst. De avonturiers keken elkaar aan, hun gezichten bleek van angst. Ze wisten dat ze daar weg moesten, maar ze waren ook bang voor wat er zou gebeuren als ze de schat achter zouden laten. Ten slotte haalde een van de avonturiers diep adem en zei: 'We moeten gaan.' De andere avonturiers knikten instemmend. Ze draaiden zich om en renden de kerker uit, terwijl het geluid van het grommende monster in hun oren weergalmde. De avonturiers ontsnapten uit de kerker, maar ze wisten dat ze nooit zouden vergeten wat ze hadden gezien.
Bekijk de gamevideo