Spel
Het kleine meisje staarde liefdevol naar haar teddybeer. Het was haar kostbaarste bezit en ze nam het overal mee naartoe. Ze had het al sinds ze een baby was, en het was alsof het een deel van haar familie was. "Wat zullen we vandaag doen, mijn kleine beer?" zij vroeg. 'Zullen we een wandeling maken in het park? Of misschien kunnen we picknicken in de achtertuin?' De teddybeer zei natuurlijk niets, maar het meisje wist dat hij net zo opgewonden was als zij. Ze pakten een lunch en liepen de deur uit. Het park was vol met mensen, maar het meisje vond dat niet erg. Zij en haar teddybeer vonden een plekje op een bankje en gingen zitten. Ze aten hun lunch en keken hoe de eenden voorbij zwommen in de vijver. Na de lunch gingen ze wandelen. Het meisje hield haar teddybeer stevig vast en hij hield haar warm in de koele bries. Ze liepen een hele tijd, totdat ze bij een speeltuin kwamen. Het meisje rende weg om op de schommels te spelen, en de teddybeer keek vanaf de zijlijn toe. Hij glimlachte terwijl hij haar zag genieten. Ze was zo blij en hij was blij dat hij er deel van uit kon maken. Na een tijdje kwam het meisje terug naar de bank. Ze was moe, maar ze was ook blij. Ze ging naast haar teddybeer zitten en legde haar hoofd op zijn schouder. ‘Ik ben zo blij dat we hier vandaag zijn gekomen’, zei ze. "Dit was de beste dag ooit." De teddybeer zei niets, maar het meisje wist dat hij het ermee eens was.
Bekijk de gamevideo