Spel
De ballen blijven verschijnen en ik blijf ze stuiteren. Het is een vreemd spel, maar het is vreemd verslavend. Ik weet niet waarom ik blijf spelen, maar ik kan niet stoppen. De ballen zijn er in allerlei verschillende kleuren en maten. Ze stuiteren in alle verschillende richtingen. Ik moet ze de hele tijd in de gaten houden, anders gaan ze bij me weg. Soms komen de ballen te dicht bij elkaar. Wanneer dat gebeurt, beginnen ze samen te smelten. Het is alsof ze een nieuw wezen vormen. Een wezen dat is gemaakt van alle verschillende kleuren en maten van de andere ballen. Ik weet niet wat het wezen is, maar ik ben er bang voor. Ik ben bang dat als ik het te dichtbij laat komen, het mij zal verteren. Dus ik blijf de ballen stuiteren. Ik houd ze uit de buurt van het wezen. Ik houd mezelf veilig. Maar ik weet dat het slechts een kwestie van tijd is voordat het wezen mij te pakken krijgt. Het is slechts een kwestie van tijd voordat ik verteerd wordt. En daar ben ik niet klaar voor. Ik ben niet klaar om op te geven. Dus ik blijf de ballen stuiteren. Ik blijf tegen het wezen vechten. Ik blijf hopen dat ik een manier zal vinden om te winnen.
Bekijk de gamevideo