Spel
Roodkapje Er was eens een klein meisje dat in een dorp aan de rand van een donker bos woonde. Haar naam was Roodkapje en ze stond bekend om haar vriendelijke hart en haar prachtige rode mantel. Op een dag vroeg de moeder van Roodkapje haar om een mand met eten naar haar grootmoeder te brengen, die aan de andere kant van het bos woonde. Roodkapje was opgewonden om haar grootmoeder te helpen en ze ging meteen op pad. Terwijl ze door het bos liep, ontmoette Roodkapje een wolf. De wolf was erg vriendelijk en hij vroeg Roodkapje waar ze heen ging. Roodkapje vertelde de wolf dat ze naar het huis van haar grootmoeder ging. De wolf bood aan om met Roodkapje mee te lopen, en zij stemde toe. Ze liepen een tijdje samen en de wolf vertelde Roodkapje verhalen over het bos. Toen ze bij een splitsing in de weg kwamen, zei de wolf dat hij de kortere weg door het bos zou nemen, en dat Roodkapje de lange weg eromheen moest nemen. Roodkapje stemde toe en ze vervolgde haar weg. De wolf rende voor Roodkapje uit en arriveerde als eerste bij het huis van haar grootmoeder. Hij klopte op de deur en toen grootmoeder opendeed, deed hij zich voor als Roodkapje. De grootmoeder was zo opgewonden om haar kleindochter te zien, dat ze de wolf binnen nodigde. De wolf at de grootmoeder op, waarna hij haar kleren aantrok en in haar bed ging liggen. Toen Roodkapje bij het huis van haar grootmoeder aankwam, klopte ze op de deur. De wolf riep haar toe en ze dacht dat het haar grootmoeder was. Ze opende de deur en ging naar binnen. Roodkapje was geschokt toen ze de wolf in het bed van haar grootmoeder zag. De wolf sprong uit bed en probeerde Roodkapje op te eten, maar ze was hem te snel af. Ze rende het huis uit en het bos in. De wolf achtervolgde haar, maar Roodkapje kon hem ontlopen. Ze rende naar een nabijgelegen dorp, waar de dorpelingen haar in veiligheid hielpen. De wolf werd nooit meer gezien en Roodkapje leerde een waardevolle les over de gevaren van praten met vreemden.
Bekijk de gamevideo