Spel
Angry Girl's Jumping Game Het kleine meisje was boos. Er was haar verteld dat ze niet in de boom mocht klimmen, maar ze had het toch gedaan. Nu zat ze vast, hoog in de takken, en ze kon niet naar beneden komen. Ze keek naar de grond beneden. Het leek zo ver weg. Ze hoorde haar ouders haar naam roepen, maar ze kon zichzelf er niet toe brengen antwoord te geven. Ze was te bang. Ze begon te huilen. Ze wist niet wat ze moest doen. Ze was helemaal alleen en ze was bang. Plotseling hoorde ze een geluid. Ze keek op en zag een vogel naar haar toe vliegen. De vogel landde naast haar op een tak en keek haar met zijn grote, zwarte ogen aan. Het meisje hield op met huilen. Ze strekte haar hand uit en raakte de zachte veren van de vogel aan. De vogel bewoog niet. Hij keek haar alleen maar aan met zijn wijze ogen. Het meisje haalde diep adem. Ze wist wat ze moest doen. Ze moest de vogel vertrouwen. Ze sloot haar ogen en hield de tak stevig vast. Ze voelde de vleugels van de vogel achter zich uitspreiden, en toen vloog ze. De vogel vloog haar hoog de lucht in. Het meisje keek naar de grond beneden. Het leek nu zo klein. Ze was niet langer bang. De vogel vloog haar helemaal naar huis. De ouders van het meisje waren zo blij haar te zien. Ze omhelsden haar stevig en vertelden haar hoeveel ze van haar hielden. Het meisje glimlachte. Ze wist dat ze haar avontuur nooit zou vergeten. Ze had geleerd dat het oké was om bang te zijn, zolang je maar iemand had die je kon vertrouwen.
Bekijk de gamevideo