Spel
Natuurlijk, hier is een kort verhaal over de Kerstman die cadeaus voor kinderen verzamelt zonder te vallen: de Kerstman neuriede in zichzelf terwijl hij door de drukke speelgoedwinkel waggelde, zijn buik wiebelde als een kom vol gelei. Het was nog maar een paar dagen voor Kerstmis, en zijn elfjes waren onvermoeibaar aan het werk op de Noordpool, waar ze de bergen cadeautjes inpakten die hij moest bezorgen. Maar voordat hij naar huis kon gaan, had de Kerstman nog een belangrijke taak: het vinden van het perfecte cadeau voor elk kind op zijn lijstje. Hij slenterde langs gangpaden vol poppen, teddyberen en actiefiguren, terwijl zijn ogen fonkelden van verrukking. Hij stopte om een glimmende rode brandweerwagen te bewonderen en stelde zich het vrolijke geschreeuw voor van een kleine jongen die door het inpakpapier scheurde. Hij pakte een donzige knuffeleenhoorn op en stelde zich een klein meisje voor dat hem stevig omhelsde terwijl ze in slaap viel. Maar toen de Kerstman een felgekleurde xylofoon pakte, bleef zijn voet achter een verdwaalde rolschaats hangen. Met een gil strompelde hij naar voren, waardoor een waterval van Lego op de grond viel. Hij wankelde gevaarlijk, zijn armen zwaaiend als windmolens, voordat hij met een zachte plof op een zitzak in de vorm van een gigantische sneeuwpop landde. Een ogenblik bleef de Kerstman daar verbijsterd liggen. Toen barstte hij in lachen uit, terwijl zijn vrolijke buik trilde als een kom vol gelei. De winkelbediende, een jonge vrouw met fonkelende ogen, snelde naar hem toe om hem overeind te helpen. "Gaat het, kerstman?" vroeg ze met een stem vol bezorgdheid. De Kerstman grinnikte terwijl hij de sneeuw van zijn rode pak veegde. 'O, het gaat prima, mijn liefste,' zei hij. 'Even een kleine herinnering dat zelfs de Kerstman niet perfect is. Hoe kan ik tenslotte van de kinderen verwachten dat ze het hele jaar braaf zijn als ik niet eens op eigen benen kan blijven staan?' De receptionist glimlachte. 'Nou, Kerstman,' zei ze, 'ik denk dat een beetje onhandigheid je alleen maar nog sympathieker maakt. En bovendien kom je altijd op je voeten terecht, nietwaar?' De Kerstman knipoogde. 'Dat klopt,' zei hij. "Waar was ik nu? Ah, ja, de perfecte xylofoon voor een kleine maestro in wording!" Hij ging door met winkelen, zijn stappen iets voorzichtiger, maar zijn geest onveranderd. Hij wist dat zelfs als hij struikelde of uitgleed, hij altijd weer zou opstaan, want Kerstmis ging over meer dan alleen cadeautjes bezorgen. Het ging over het verspreiden van vreugde, hoop en gelach. En dat, wist de Kerstman, was iets dat hij zelfs met twee linkervoeten kon doen. Dus toen de Kerstman op kerstavond in zijn vertrouwde slee van de Noordpool vertrok, had hij niet alleen een lading speelgoed bij zich. Hij had een hart vol kerstsfeer, klaar om een glimlach op de gezichten van kinderen over de hele wereld te toveren. En zelfs als hij met een klap op een paar schoorstenen zou belanden, wist hij dat de magie van Kerstmis hem altijd zou helpen weer op te staan. Vrolijk Kerstfeest!
Bekijk de gamevideo