Spel
De eeuwenoude eik zuchtte en zijn bladeren fluisterden waarschuwingen in de wind. Een monsterlijke snapper, met kaken als verroest staal, kroop dichterbij, zijn ogen glinsterden van de honger. Op het nippertje schoot er een flits van metaalblauw in beeld. Een jonge vrouw, met felle ogen en vonkende draden, richtte haar energieblaster op het beest. Haar stem klonk staalhard en vastberaden: 'Ga zitten, wezen! Deze boom bevat leven, en ik laat je het niet verslinden!' Met een knetterend energie vuurde de blaster af. De lucht trilde toen het schot zijn doel bereikte, waardoor de snapper verbijsterd werd en hem wankelde. Het meisje, lenig als een kolibrie, danste om het verbijsterde beest heen en hield het op afstand. De eik beefde, maar de bladeren ritselden van dankbaarheid. Op dat moment stond, onder de waakzame hemel, het lot van het bos op het spel, bepaald door de moed van een meisje en het gebrul van haar machine.
Bekijk de gamevideo