Spel
Een spel over vallende sterren en de reis van een vos. De nachtelijke hemel was gevuld met vallende sterren. Een jonge vos genaamd Ember keek naar hen vanuit het bos, haar hart vervuld van verwondering. Ze had er altijd van gedroomd een vallende ster te vangen, maar ze wist dat dit onmogelijk was. Terwijl ze naar de sterren keek, dacht Ember na over haar leven. Ze was altijd een eenling geweest, tevreden met het leven in het bos met haar moeder. Maar de laatste tijd voelde ze zich rusteloos. Ze wilde de wereld buiten het bos zien, nieuwe mensen ontmoeten en nieuwe ervaringen opdoen. Ember wist dat als ze haar leven wilde veranderen, ze risico's zou moeten nemen. Ze zou het bos moeten verlaten en zich in het onbekende moeten wagen. De volgende nacht besloot Ember achter een vallende ster aan te gaan. Ze wachtte tot de lucht donker was en de sterren op hun helderst waren. Toen stapte ze het bos uit en het open veld in. Ember keek naar de lucht en zag een vallende ster. Ze rende er achteraan, haar hart bonkte in haar borst. Ze rende sneller en sneller, totdat ze buiten adem was. Net toen Ember dacht dat ze de ster ging vangen, verdween deze. Ze stopte met rennen en keek teleurgesteld om zich heen. Maar toen zag ze iets anders. In de verte zag Ember een licht. Het was een klein lichtje, maar het werd helderder en helderder. Terwijl Ember toekeek, nam het licht de vorm aan van een deur. Ember wist dat dit haar kans was. Ze rende naar het licht en toen ze dichterbij kwam, zag ze dat het een portaal was. Ember haalde diep adem en stapte door het portaal. Aan de andere kant bevond ze zich in een vreemd en wonderbaarlijk land. Ember bracht de daaropvolgende jaren door met het verkennen van dit nieuwe land. Ze ontmoette allerlei interessante mensen en beleefde veel spannende avonturen. Ze leerde verschillende culturen en gebruiken kennen en groeide uit tot een wijze en vriendelijke jonge vos. Op een dag besloot Ember dat het tijd was om naar huis terug te keren. Ze nam afscheid van haar nieuwe vrienden en stapte door het portaal. Toen ze in het bos aankwam, zag ze dat haar moeder op haar wachtte. Embers moeder was dolblij haar te zien. Ze omhelsde Ember stevig en vertelde haar hoeveel ze haar had gemist. Ember vertelde haar moeder alles over haar avonturen, en haar moeder luisterde met aandacht. Toen Ember klaar was, glimlachte haar moeder en zei: 'Ik ben zo trots op je, Ember. Je bent uitgegroeid tot een geweldige jonge vos.' Ember glimlachte terug naar haar moeder. Ze was blij om thuis te zijn en ze wist dat ze haar avonturen in het vreemde en prachtige land nooit zou vergeten.
Bekijk de gamevideo