Spel
Kleed haar eng aan Het meisje stond voor de spiegel en staarde naar haar spiegelbeeld. Ze droeg een zwarte jurk met een lange, vloeiende rok en een hoge halslijn. Haar haar zat in een strakke knot en ze droeg een eenvoudige zilveren ketting. Ze zag eruit alsof ze naar een begrafenis ging. Maar dat was ze niet. Ze ging naar een feestje. Een angstaanjagend feest. Het meisje was door haar vrienden uitgenodigd voor een Halloweenfeest en ze had besloten er helemaal voor te gaan. Ze wilde daar de engste persoon zijn, dus was ze uren bezig geweest met het uitzoeken van de perfecte outfit. Maar nu ze voor de spiegel stond, was ze er niet meer zo zeker van. Ze keek naar zichzelf en zag een bleek, mager meisje met donkere kringen onder haar ogen. Ze zag eruit alsof ze op het punt stond te huilen. Ze haalde diep adem en probeerde te glimlachen. Maar het kwam er meer uit als een grimas. Ze wendde zich af van de spiegel en liep haar kamer uit. Ze wilde niet meer naar dit feest. Ze wilde thuis blijven, in haar pyjama, met een bakje ijs. Maar ze wist dat ze dat niet kon. Ze moest naar dit feest. Ze moest haar vrienden laten zien dat ze niet bang was. Ze haalde nog eens diep adem en liep de deur uit. Het feest was in een groot, oud huis. Het was donker en griezelig, en de lucht was dik van de geur van rook en zweet. De muziek was luid en bonkend, en de mensen dansten en lachten. Het meisje bleef even bij de deur staan en nam het allemaal in zich op. Het voelde alsof ze in een andere wereld was. Ze deed een stap naar voren, en nog een. Ze stond op het punt het feest binnen te lopen toen ze hem zag. Hij stond in de hoek en keek naar haar. Hij was lang en knap, met donker haar en doordringende blauwe ogen. Hij droeg een zwart pak en had een zwarte roos op zijn revers. Het meisje bleef staan. Ze kon haar ogen niet van hem afhouden. Hij glimlachte naar haar en ze voelde een rilling over haar rug lopen. Hij liep naar haar toe en pakte haar hand. "Hallo," zei hij. "Ik ben Vlad." 'Ik ben (meisjesnaam)', zei ze. "Het is leuk je te ontmoeten, (meisjesnaam)", zei hij. "Wil je dansen?" Het meisje knikte. Ze pakte zijn hand en ze liepen de dansvloer op. Ze dansten urenlang en het meisje had de tijd van haar leven. Ze vergat haar angst helemaal en liet zichzelf gewoon gaan. Toen het feest voorbij was, bracht Vlad het meisje naar huis. Hij liep met haar naar haar deur en ze namen afscheid. "Ik heb echt een geweldige tijd gehad vanavond", zei het meisje. ‘Ik ook,’ zei Vlad. "Ik hoop dat we het ooit nog een keer kunnen doen." ‘Dat zou ik wel leuk vinden,’ zei het meisje. Vlad glimlachte en kuste haar op de wang. Toen draaide hij zich om en liep weg. Het meisje zag hem gaan en glimlachte. Ze wist dat ze deze nacht nooit zou vergeten.
Bekijk de gamevideo